Yolcu

Yeni günün bize umutla doğduğu bu güzel eşsiz, narin mi narin güzel perşembeden hepinize sevgi ve selamlar olsun tüm okuyuculara..
Yeni dünyanın, -yeni diyorum, çünkü her gün bizim için yeni bir dünya değil mi?
Bugün Gülcan'ın sofrasında kahvaltımızı süslediği sıcak çıtır çıtır sigara börekleriyle güne umarsızca günaydın dedik..
Kimimizin uykulu gözlerle midesine çoktan gönderdiği çıtır börekler, kimimiz uykusunu almış, kahvaltı masasında bıdı bıdı konuşmasını hayretlerle izledik..
Konular açıldıkça açılıyor, sanki geceden hasret kalmış gibi birbirimize aktarmanın heyecanını yaşıyorduk.. Ama bilmiyorduk ki saati yine unutup, tatlı muhabbetimize daldığımızı.. Acele bir şekilde masalardan kalkıp, telaş içerisinde kahkahalar eşliğinde okul yoluna koyulmuştuk..
Bir kaçımız her zaman ki gibi çoktan çıkmış, okula varmak üzereyken daha geri kalanlarımız hangi sıra okula gelirlerdi, bilinmezdi.. uzun muhabbetleri biter miydi ki?
'Asya'nın Yolculuğu' okul yolunda da devam ediyordu.. işte bazen gerçek bir yol, bazen de okul yoluydu, yolculuklarımız..
Hayallerimiz, kimlerin hayallerinin yollarıydı.. kim bilir, kim bilebilir? Nasıl renkli, nasıl cıvıl cıvıl.. Belkide çok karamsarlardı.. Önemli olan yol değil mi gittiğimiz, uğradığımız duraklar değil miydi? Sahi dünya da bizim için bir durak değil mi?
Okuldaydık..
Derslerin  peşi peşine işlediğimiz hem eğlenceli hem bilgi birikimin biriktiği bu günlerde yine oturmuştuk, kantinde.. Her zaman boş bulduğumuz, yeşil, sarı ve mavi sandalyelere..
Güzel ve derin sohbete koyulduk, tatlı sohbetli arkadaşlarımla..
Ardından güzel bir telefon çaldı, arayan canımın ta kendisi sevgili nişanlım Emre idi.Sabah dileklerimizi iletip, kocaman gülümseme ile son buldu eş adayımla konuşmamız..
Anlaşılan o ki bu günümde yine güzel geçecekti.. 
Evet dostlar, bugünde 'Asya'nın Yolculuğu' şu dakikalara kadar sizlere eşlik etti.
Hepinizi saygıyla selamlıyorum..